مهندسی زلزله
مهندسی زمین‌لرزه (به انگلیسی: Earthquake Engineering) زمینه‌ای‌ست بسیار متنوع و وسیع شامل مجموعه‌ای بزرگ از دانش‌ها و فنون گوناگون که حول اهداف حیاتی مربوط به مطالعه، طراحی، اجراء، کنترل، و نگهداری انواع سازه‌ها و پروژه‌های عمرانی در مقابل تأثیرات نیروها و بارهای ناشی از وقوع زمین‌لرزه‌های احتمالی و حصول هرچه افزون‌تر اطمینان از حداقل بودن خسارات واردآمده، باهم جمع آمده‌اند.
در مقایسه با بارهای عادی و نرمال وارد بر سازه‌ها، نیروهای ناشی از زلزله تفاوت‌های عمده‌ای را دارا می‌باشد. در اغلب موارد، وجود همین تفاوت‌هاست که کار طراحی و مقاوم‌سازی در برابر این پدیدهٔ طبیعی و بالقوه ویران‌گر را دشوار ساخته و به‌دور از اطمینان و امکان قرار می‌دهد:
- نیروهای ناشی از زلزله به صور مختلف، از زمین وارد ساختمان شده، در حالی‌که، بارهای معمولی مورد انتظار در طول عمر سازه، اغلب به صورت قائم است و پس از پشت سر نهادن فونداسیون ساختمان، وارد زمین می‌شود.
- بارهای مربوط به خدمات هر روزه و عادی مورد انتظار از ساختمان، تقریباً همیشه و در تمامی مدت عمر آن پیش می‌آید، در حالی‌که، در طول همان مدت، ممکن است حتی یک زلزله هم در منطقهٔ مورد نظر رخ ندهد.
زلزله یکی از بزرگترین بلاهای طبیعی است که علاوه بر خسارات جانی و مالی، به طور غیرمستقیم نیز خساراتی به سازه های مهندسی و تأسیسات وارد می‌کند. این آسیبها عمدتاً به علت تغییرمکان و جابجایی قسمت هایی از سطح زمین، فروریزی و لغزش تپه ها، روانگرایی خاک، ایجاد امواج عظیم در دریا و آتش سوزی است.کشور ایران روی کمربند لرزهای آلپ – هیمالایا (که یکی از فعالترین مناطق لرزه ای جهان است) قرار دارد. هم اکنون یکی از بخش‌های اصلی در طرح و محاسبۀ سازه‌های مختلف در کشور، بررسی سازه در مقابل زلزله می‌باشد. در همین راستا گرایش مهندسی زلزله از دهه 60 به عنوان یک گرایش مستقل از گرایش سازه، در اکثر دانشگاههای کشور تدریس می گردد.
1- Earthquake Engineering-Bozorgnia Bertero
2- F.Naeim_SeismicDesignHandBook
3- Seismic Conceptual Design of Buildings
